Zatrzymanie moczu u mężczyzn jest zawsze dużym zagrożeniem dla organizmu. Może być symptomem groźnych schorzeń i dlatego należy szybko znaleźć przyczynę takiego stanu. Sytuacja wymaga natychmiastowego wdrożenia leczenia, tak aby nie doszło do mocznicy, która zagraża już życiu chorego.
Omawiane schorzenie nazywane jest także anurią i oznacza niemożność opróżnienia pęcherza moczowego. Zatrzymanie moczu u mężczyzn jest objawem niedrożności układu moczowego lub nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek, które przestają produkować mocz. Warto przy tym pamiętać, że u wielu osób ilość oddawanego moczu może się czasowo zmniejszyć nawet do kilku kropel i nie trzeba się tym natychmiast niepokoić, bo dzieje się to w ściśle określonych sytuacjach. Takie objawy towarzyszą wysokiej gorączce, wymiotom i biegunkom. Po opanowaniu ich ilość oddawanego moczu wraca natychmiast do normy.
Zatrzymanie moczu może mieć też i inne przyczyny, a żadnej z nich nie wolno zlekceważyć. Najczęściej w ten sposób organizm manifestuje choroby układu moczowego. Jednak wielokrotnie zatrzymanie moczu u mężczyzn ma podłoże zupełnie nie związane z tym układem i to jest często zaskakujące dla pacjentów.
Zatrzymanie moczu jako objaw chorób nerek
Wiele chorób i zaburzeń pracy nerek staje się przyczyną zatrzymania moczu. Najczęściej jest to zapalenie nerek i to niemal w każdej postaci, bowiem zarówno odmiedniczkowy, jak i kłębuszkowy stan zapalny może spowodować bezmocz. Innymi schorzeniami, dającymi taki właśnie objaw, są układowe zapalenie naczyń, a także złośliwe nadciśnienie tętnicze.
W czasie diagnozy opartej na nieprawidłowej pracy nerek należy wziąć pod uwagę także wystąpienie sarkoidozy lub chorób układowych.
Inne przyczyny całkowitego zatrzymania moczu
Zatrzymanie moczu u mężczyzn bardzo często powodowane jest przez choroby prostaty, takie jak: łagodny przerost prostaty lub zmiany nowotworowe gruczołu krokowego. Przyczyną bezmoczu są także choroby pęcherza moczowego lub tylko cewki moczowej, nieprawidłowe zrosty pooperacyjne albo choroby pasożytnicze.
Nie należy przy tym lekceważyć odwodnienia organizmu, stanów pooparzeniowych czy utraty dużej ilości krwi w skutek wypadków bądź zabiegów operacyjnych.
Właściwa diagnoza
Osoba doświadczająca zatrzymania moczu powinna natychmiast udać się do lekarza, który najpierw przeprowadzi szczegółowy wywiad. Następnie wykonuje się badania moczu. Jeśli pacjent nie jest w stanie oddać samodzielnie próbki moczu, pobiera się ją, cewnikując chorego. Jednocześnie wykonywane są badania krwi, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu sodu, potasu, fosforanów, kreatyniny i kwasu moczowego obecnego w surowicy krwi. Niezbędne jest także zdjęcie poglądowe RTG jamy brzusznej, EKG oraz badanie dna oka.
Dopiero na podstawie takich dość kompleksowych badań lekarz może postawić diagnozę. Wówczas wiadomo, czy bezmocz ma podłoże nowotworowe, czy jest efektem jakiejś niewydolności krążeniowej. Może się także okazać, że zatrzymanie moczu u mężczyzn stanowi pochodną stanów zapalnych lub niezapalnej niewydolności nerek.
W każdym jednak przypadku trzeba mieć świadomość konieczności natychmiastowego leczenia i to w warunkach szpitalnych, bowiem zwykle niezbędne jest cewnikowanie, a jeśli doszło już do niewydolności nerek, potrzebna będzie błyskawiczna dializa. W skrajnych przypadkach może pojawić się konieczność przeszczepu nerek. Każdy przy tym powinien też zdawać sobie sprawę, że zatrzymanie moczu bezpośrednio zagraża życiu człowieka. Dochodzi wówczas do zatrucia organizmu substancjami powstającymi w wyniku przemiany materii, a z takim stanem nie poradzą sobie niesprawne nerki.
